uğraşmaq

f.

1. Uzun müddət bir şeylə məşğul olmaq, çalışmaq, bir şeyə başı qarışmaq. <Naib:> Bu cəbr, həndəsə bilməm nə demək? Uğraşan beynimi incitmiş olur. H. C.. Əvvəllər Nəriman dərs ilə uğraşmağa çalışdı. M. C..

2. Bax uğramaq 1-ci mənada. Bir rahgüzərdə ol nigarə; Uğraşdı və qıldı bir nəzarə. F..

3. Gəzmək, dolanmaq, keçərkən müvəqqəti bir yerdə olmaq, durmaq. Mən ki bir şux madmazel eşqində əldən getmişəm; Şəhrdənşəhrə gəzib Avropanı uğraşmışam. M. Ə. S..